Na een uitstekende trainingsweek mocht je verwachten dat de ploeg vanaf de aftrap volop de strijd zou aangaan om de goede lijn van de laatste weken door te trekken. In de voorbereiding in de kleedkamer werd nog gewaarschuwd dat de eerdere bekerwinst (3-0) op deze tegenstander niet mag leiden tot een gemakzuchtige instelling. Het motto luidde als team met elkaar en voor elkaar alles geven.
Dan volgt de aftrap en kijken we naar een slappe hap waar we overal te laat zijn, halfbakken de duels ingaan en binnen 10 minuten staat het 0-2. Beetje bij beetje gaan we wat beter spelen en combineren we ons richting het vijandelijke doel. De eerste kansjes en kansen volgen maar die leveren vooralsnog nog niets op. Onze afstandsschoten zijn flink uit de richting en de ballen die wel richting doel gaan, lijken wel terugspeelballen. Vlak voor de limonade breekt Yannick op links door en flitst langs alles en iedereen zodat we met 1-2 de kleedkamer gaan opzoeken.
Daar zitten we dan met ons bekertje limonade. Een enorme afknapper zo’n eerste helft. Wat er in de rust verder gebeurde beschouwen we als het geheim van Soestdijk maar wat een metamorfose onderging het team.
Vanaf de eerste minuut direct als team volledige druk op de tegenstander en in recordtempo de ene goal na de andere. Yannick had de smaak van het scoren weer lekker te pakken en hij ramde 3 x achtereen de ene na de andere bal binnen. Ook Natell scoorde tweemaal, Nick wederom met een fantastische vrije schop van 40 meter loeihard onder lat, Bowy prikte een bal binnen, Dylan (lekker fel) wist wederom het net te vinden en ook Huub lukte het weer eens het heerlijke gevoel van scoren te krijgen. De tegenstander stond erbij en keek ernaar want hoe is het mogelijk dat de eerste helft met 2-1 wint en de tweede helft met 9-0 verliest. Als je het niet met eigen ogen hebt gezien dan is het ook haast niet te geloven maar bij jeugdvoetbal is dit dus mogelijk. Doelman Joep heeft de tweede helft geen tegenstander meer van dichtbij gezien terwijl hij in de eerste helft overuren maakte en ons voor een grotere achterstand wist te behoeden. Compliment ook voor aanvoerder Aadam die in de tweede helft vanuit het centrum achterin voor vele prachtige voetbalvoortzettingen zorgde. Daar ligt ook onze kracht, voetballen, combinatiespel, spelen, doorbewegen en aanspeelbaar zijn.
Mannen uiteindelijk feeststemming in de kleedkamer maar laten we afspreken in het vervolg twee keer 30 minuten volle bak te gaan en met overtuiging te voetballen. Volgende week op bezoek bij de koploper in IJmuiden (SVIJ) en daar zullen we alle zeilen moeten bijzetten om een resultaat te behalen.
Dank aan scheidsrechter Francisco, die op een gegeven moment in de gaten kreeg dat de grensrechter van de tegenpartij wel erg vaak buitenspel meende te zien en terecht besloot ook eens op eigen waarneming af te gaan.
Nu alweer zin in de komende trainingen waar een ieder weer 100% inzet vertoont.
Vandaag de uitwedstrijd tegen topper DSS uit Haarlem dat al haar wedstrijden tot nu toe had gewonnen en het ook nog ongeslagen Sporting Krommenie (1 x winst, 2x gelijk). Voor ons een onbekende tegenstander met knots van een jeugdafdeling. DSS beschikt bij de 08, 09, 010 over liefst 10 teams, bij 011 en 012 over 8 en bij 013 en 014 over 6 teams.
Onze mannen stonden na een serieuze warming up op scherp bij de aftrap en waren van plan het de tegenstander op deze regenachtige zaterdagmorgen zo moeilijk mogelijk te maken. Zo ontstond een boeiend schouwspel tussen twee voor elke bal strijdende ploegen. De eerste kans was voor de thuisclub maar werd keurig onschadelijk gemaakt door doelman Joep (goed op temperatuur gebracht in de warming up door zijn vader). Gaandeweg bleek dat beide ploegen voor de winst gingen waardoor het spel in behoorlijk tempo op en neer ging. Door een klein foutje in onze defensie kon een vrijstaande speler van DSS uit een corner de score openen en de thuisclub op voorsprong zette 1-0. Dat was een tegenvallertje maar foutjes maken is nou eenmaal onderdeel van het voetbalspel. Met nog meer energie werd het vijandelijke doel opgezocht. Nadat Natell al eerder een knal op de bovenkant van de lat zag belanden, lukte het Nick wel om met een prachtig afstandsschot (zijn specialiteit) in de kruising de gelijkmaker aan te tekenen 1-1. Daar schrokken ze bij DSS zichtbaar van. Sporting voelde aan dat er wellicht nog meer te behalen viel en jawel hoor uit een mooie corner van Aadam, kopte Day op de paal en Sergi was er als de kippen bij om ons op voorsprong te schieten 1-2. Tevens de ruststand, even tijd om na te genieten, voor te bereiden op de tweede helft en te beseffen dat er nog een helft te spelen is.
De tweede helft gaf eenzelfde beeld te zien als de eerste. Twee goede ploegen die elkaar met volledige inzet bestreden. Jammer dat na zo’n 15 minuten de bal te makkelijk werd verspeeld en de thuisclub onder luid gejuich van hun supporters de 2-2 wist te scoren.
De laatste 15 minuten vloog het spel van links naar rechts. Onze defensie hield de boel dicht onder aanvoering van sluitpost Joep en voorin was Yannick er een paar keer centimeters van verwijderd, kreeg Davy de bal op het natte veld net niet lekker op zijn schoen en lukte het ook Aadam net niet de bal goed te controleren om uit te halen. Iedere keer stuiterde de bal dusdanig dat je niet lekker kon uithalen. Daarbij ook een compliment voor de tegenstander want die zat werkelijk overal bovenop en gaf ons nauwelijks een centimeter ruimte om eens goed aan te leggen. Zo eindigde deze topper in 2-2 en het zegt veel dat we, gelet op de laatste kansjes voor ons, daar wat teleurgesteld over waren.
Al met al een leuke en spannende jeugdvoetbalwedstrijd met een nog steeds ongeslagen 013-1.
Vandaag lieten de mannen zien de boodschap goed begrepen te hebben. Als team allemaal veel arbeid leveren en met overtuiging de duels aangaan. Aangetoond werd dat bij balbezit tegenpartij het verdedigen voorin begint en dat doordoor ons middenveld en onze verdediging enorm wordt geholpen. Goed storende en druk zettende aanvallers Yannick, Huub, Dylan en Natell veroorzaakten meerdere malen onzuivere voortzetting door de tegenpartij met als gevolg dat Sporting weer snel in balbezit kwam. Dit kost energie maar het resultaat is het meer dan waard.
Het was genieten om te zien dat als iemand van ons werd uitgespeeld hij direct hulp kreeg van een medespeler en toen die ook werd uitgespeeld zat een derde ploeggenoot er bovenop en hij veroverde de bal. Dat is wat je noemt teamwork. Werken met elkaar en voor elkaar.
In het eerste kwartier speelde Sporting leuk combinatievoetbal. De bal van voet naar voet en aanvallen via de flanken. Een voorsprong hing in de lucht en het was Natell die als eerste wist te scoren door met een fraaie poeier de keeper kansloos te passeren. We gingen door en even later was het Bowy die uit een fraaie aanval, waarbij de bal al eerder in het doel leek te gaan, de bal voor zijn voeten kreeg en 2-0 binnen knalde. Dat werd ook de ruststand. De spaarzame tegenaanvallen werden bekwaam onschadelijk gemaakt door onze solide verdedigers Niek, Sergi, Mees, Max en doelman Joep. Op het middenveld werd door Aadam, Davy, Mick en Nick met volle overgave gewerkt en goed samengespeeld.
In de rust werden de mannen eraan herinnerd dat dit dezelfde ruststand was als afgelopen dinsdagavond en dat het niet bedoeling kon zijn om deze weer snel weg te geven. Daar was iedereen het mee eens en toch kregen we de bibbers toen het AFC vrij snel lukte de 2-1 te maken. Gelukkig werden de mouwen weer opgestroopt, de duels weer gewonnen en de aanval werd gekozen. Het was even schrikken toen Sergi na een harde botsing kermend op het veld bleef liggen en zich moest laten vervangen. Later bleek het gelukkig mee te vallen zodat hij vanmiddag toch gewoon met zijn lampion Sint-Maarten kan lopen. (grapje hoor)
De wedstrijd werd weer hervat en het was Natell die zijn snelheid en schotkracht benutte en nog tweemaal wist te scoren waarmee een heerlijke 4-1 einduitslag op het denkbeeldige scorebord verscheen. Na twee gelijke spelen de eerste overwining. Dit vasthouden mannen, di en do weer 100% inzet op de training en de ingezette koers vervolgen.
Dank aan de prima fluitende Francisco die blijk gaf over een uitstekende conditie te beschikken door het spel op de voet te volgen.
Een supporter
De inhaal(licht)wedstrijd tegen SVA werd er een met twee gezichten.
De eerste helft een dominerend Sporting dat de tegenstander terugdrong op eigen helft. Na 20 minuten was het de wederom sterk spelende Sergi die uit een prima genomen corner met het hoofd zijn team op een 1-0 voorsprong zette. Vijf minuten later was het Nick die een vrije schop (wekenlang op getraind na afloop van de trainingen) van 25 m schitterend in de kruising liet ploffen 2-0.
In de tweede helft een ontketend SVA en een veel te slap (niet bij de les) beginnend Sporting. Eerst een afstandsschot dat vlak onder de lat binnensloeg 2-1 en even later een fout in de opbouw dat de gelijkmaker opleverde. Binnen 10 minuten werd de fraaie en met veel inzet opgebouwde voorsprong weggegeven. Ja dat werkt even door en de tegenstander kwam in een flow. Gevolg was dat er nog een Assendelfts doelpunt bij kwam en zo stond het zowaar 2-3. Met een beetje pech had het nog erger kunnen worden maar dat bleef ons bespaard. Een bevlieging van Natell die met de bal aan de voet langs meerdere tegenstanders snelde, bracht de bal voor de voeten van Dylan die verwoestend uithaalde en de bal in de kruising zag verdwijnen. Dat betekende 3-3 oftewel exact dezelfde eindstand als ruim een maand geleden in de bekerwedstrijd maar toen in Assendelft met bijna een identiek scoreverloop en spelbeeld. Wat dat betreft lijken we daar niet veel van te hebben geleerd.
De wedstrijd heeft aangetoond dat overwinningen uitsluitend behaald worden als we allemaal bereid zijn van de eerste tot de laatste minuut alles te geven en jezelf helemaal leeg te knokken in het teambelang bij alle drie onderdelen van het spel. In balbezit vrij lopen en aanspeelbaar zijn. In de omschakeling razendsnel handelen. Bij balbezit tegenstander meteen druk zetten en allemaal een steentje bijdragen in het verdedigen. Duels ingaan met de wil om te winnen, uitstralen dat bij ons niets te halen valt. Je kunt niet af en toe pauzeren en wachten tot er weer eens een bal jouw kant opkomt maar iedereen moet 2 x 30 minuten arbeid leveren.
Een woord van dank aan zowel scheidsrechter Jack (floot een prima wedstrijd) en assistent-scheidsrechter Francisco (prima rechterhand van de scheids).
De pittige training voor komende donderdag ligt al klaar en dient als basis voor de komende competitiewedstrijd van zaterdag a.s. thuis tegen AFC’34
Vergezeld van een fikse supportersschare ging 13-1 voor haar eerste wedstrijd in competitieverband naar Koog aan de Zaan om wederom te spelen tegen KFC 13-2. Eind september hadden we deze ploeg in de bekercompetitie al getroffen en de herinneringen aan deze wedstrijd (kansloze 3-1 nederlaag) waren niet zo goed. Vandaag de kans op revanche. Waar we in september nog op het A veld (kunstgras) mochten, werden we nu naar veld 3 (gewoon gras) gestuurd. Ondanks de vele regen was sprake van een prima bespeelbaar veld.
Het eerste kwartier zaten we goed in de wedstrijd en er was sprake van evenwicht. Er werden felle duels uitgevochten en hard gewerkt. Daarna kakte het een beetje in, het middenveld gaven we uit handen, de derde bal was te vaak voor de tegenstander en de mensen zonder bal (met name voorhoede) vergaten (verdedigende) arbeid te leveren. De rust werd bereikt met een 0-0 stand. Wat opviel was dat wij de duels te vaak half aangingen en angstig oogden vooral als hun zogenaamde Toren van Pisa (een knaap van 1,85 m) aan de bal kwam.
De tweede helft kende gelijk in de eerste minuut een merkwaardige start en had ons zomaar onnodig op achterstand kunnen zetten maar het liep gelukkig allemaal nog net goed af. Toch was het KFC dat vaker in balbezit was en onze prima spelende verdedigers flink veel werk bezorgden. Vooral Sergi en Mees speelden in het centrum een puike partij. Daarbij werd de grens van het toelaatbare opgezocht. Het spel moest regelmatig worden onderbroken. Typerend was dat zelfs onze altijd onverstoorbare Max na de zoveelste tik op de enkels echt boos werd. Nadat enkele hachelijke momenten nog overleefd werden, lukte het KFC met het nodige geluk een 1-0 voorsprong te nemen. Ineens leefde Sporting op en werd de strijd vol aangegaan. Felle duels om de bal en het lukte ons het spel wat om te buigen en bij vlagen goed samen te spelen. Een fraaie aanval over drie schijven aan de linkerkant bracht de bal bij snelle Natell die met een prachtig geplaatst schot de keeper tevergeefs liet springen 1-1.
Beide ploegen gingen voor de winst en met name de tegenstanders van Niek en Max raakten net zo makkelijk de man als de bal. Max kreeg (wederom) een forse trap tegen zijn enkel en moest geblesseerd het veld verlaten. In de slotminuut moest doelman Joep nog worden opgelapt maar gelukkig kon hij de wedstrijd voortzetten.
Mannen al met al redenen voor tevredenheid. Deze week hebben we niet mogen trainen vanwege code Oranje en drie man in de ziekenboeg dan is een punt in deze uitwedstrijd niet slecht. We weten gerust wel wat er allemaal beter kan en we weten zeker dat qua voetbal jullie echt tot meer in staat zijn. Zie dit gelijke spel van vandaag als opstap naar nog beter.
Dank aan de invaller grensrechter Jeffrey die een uitstekende bijdrage leverde aan het eindresultaat.
Komende dinsdag de inhaalwedstrijd thuis tegen SVA om 17.45 uur (om 17.00 u aanwezig) en vier dagen later competitiewedstrijd nummer 3 tegen AFC. Heerlijk toch.
🏆MO13-1 is afgelopen zaterdag Kampioen geworden! 🏆
Vandaag kwam concurrent Volendam op visite in Krommenie. We hadden aan een gelijkspel genoeg om het kampioenschap van de 1e fase binnen te halen.
In de kleedkamer 14 hele drukke meiden en toch ook wel wat gespannen koppies.
Om 12 uur begon dan eindelijk de wedstrijd. Dames 1 had het A-veld beschikbaar gesteld en er stond lekker veel publiek langs het veld. Ideale omstandigheden dus voor een mooie pot voetbal.
De hele wedstrijd merkte je bij beide teams toch het belang van de wedstrijd en werd het een behoorlijke strijd.
Voorin werd er voor iedere bal gestreden door Eden, Dilara en Indy R.
Op het middenveld werd keihard gevochten voor iedere bal door Emily, Evi, Yara, Jessie en Denise.
Achterin werd er geen muisje doorgelaten door onze muur Nola, Pien K., Indy V. en Lina.
En onze twee keepers Pien N. en Puck hielden op prachtige wijze hun doel schoon.
En toen kwam eindelijk het laatste fluitsignaal. 0-0 eindstand. Het kampioenschap was binnen!!!!!!!!!!
Na het uitdelen van de bekers, shirts, (kinder)champagne en de fakkels barste het feest los en bleef het nog lang onrustig in Krommenie.
Namens het hele team nog een paar bedankjes.
💫De Frietboetiek voor het verzorgen van de patatjes en inmiddels wereldberoemde kroketten na afloop.
💫Evi K., Jennifer en Denise voor jullie invalbeurten.
💫Dames 1 voor het beschikbaar stellen van het A-veld.
💫Alle sponsoren die ons er fantastisch bij laten lopen.
💫En natuurlijk alle supporters die ons massaal kwamen aanmoedigen.
